In Oostwold staat een mooi orgel. Misschien is het wel één van de mooiste van de provincie Groningen. Wie zal het zeggen? Elk jaar komen organisten overal vandaan om erop te spelen. In het gastenboek zijn de namen terug te vinden van gasten uit Japan, Korea, de Verenigde Staten, Frankrijk en Duitsland. Soms vermeldden de bezoekers in een paar zinnen wat ze van hun speeluurtje vonden. Zonder uitzondering spreken ze hun bewondering uit over dit juweel in Groningen Orgelland.
De belangrijkste taak van het instrument ligt in het begeleiden van de zondagse erediensten. “In Oostwold is het mooi zingen”, hoor je wel eens. Tot 1987 was het overigens behoorlijk behelpen: de oude dame was gaan sukkelen. Allerlei storingen waren aan de orde van de dag. Nadat in 1989 een grondige restauratie werd afgesloten, vervult het orgel haar belangrijkste taak weer met verve. Zachte geluiden, maar ook stoere, rauwe en harde geluiden kun je er mee laten horen. Allemaal ter ondersteuning en verfraaiing van de eredienst. Het is niet alleen mooi zingen in Oostwold, maar ook mooi spelen!
Op 13 oktober 2011 was het precies 200 jaar geleden dat het orgel van Oostwold voor het eerst in een kerkdienst te horen was. Het werd bij die gelegenheid bespeeld door de organist Johannes Christianus van Dunné (1788-1839), een kleinzoon van de voormalige organist van de Groningse Academiekerk J.H. Tammen (1733-1809). Van Dunne, die in het gezelschap van zijn broer naar Oostwold was gekomen, had het orgel in de dagen voorafgaand aan de ingebruikname uitgebreid gekeurd. De plaatselijke recensent van De Boekzaal der Geleerde Wereld vermeldde niet zonder trots:
"Dit Orgel, ’t welk in netheid en sierlykheid boven andere uitmunt, en aan ons schoone Kerkgebouw eenen niet geringen luister byzet, door den genoemden J. van Dunne, onderzocht en opgenomen zynde, heeft ook deszelfs volledige goedkeuring weggedragen”.